zaterdag 23 april 2011

Paasfeest 16 april 2011

Nadat we het kerstfeest achter de rug hadden en de guirlandes weer waren opgeruimd, kwamen de ideeën voor het paasfeest al weer opborrelen. Intussen kakelend, zoals dat ons vrouwen gewoon is, mijmerden wij samen over de ideeën voor het komende paasfeest. We hadden nog al wat in petto. Paasfeest here we come.

Paasfeest
De opbouw hebben we met zijn vijven gedaan, Michiel, Ed, Lenie, Elizabeth en ik. Moet zeggen dat ging als een speer. Binnen één uur stond alles klaar, de Tossers konden zo hun tafels inrichten. Maar eerst allemaal oortjes op.
  
Oortjes? Ja, paashaas oortjes. Voor de meisjes roze/wit en voor de jongens zwart/wit. Het was best een geinig gezicht. Benieuwd hoe lang we deze hebben gedragen? Het zat best strak, dus lang heeft dat niet geduurt, hoewel de jongens van de Tos de oortjes toch bijna de heledag hebben gedragen.

 

Is dit echte liefde, of toch niet?

De eerste kindjes arriveerden met opa en
kwamen gezellig een paasmandje maken.
 
Samen met pappa wordt het een stuk makkelijker.
Zit ik hier alleen met een ei.



Hoe gezellig is het om samen met je mamma
eieren te beschilderen!

Gezellige drukte met al die kids.
Eerst eieren beschilderen en dan ...........

gezellig poseren voor een foto.
Zijn ze fotogeniek of niet?


Een gezellig gesprek werd vergezeld van een goed glas wijn,
of gewoon een kopje koffie.
 


Voor op tafel had Elizabeth, als vanouds, weer een bijzonder
paasstuk gemaakt voor op de tafel.  
 
In de vroege middag waren alle paasmandjes op. Maar......, geen man overboord, daar waren we op voorbereid. er stonden ongeveer 50 Hyacinten, in uiteenlopende kleuren, klaar om mee te geven aan de senioren. Ook die waren aan het eind van de middag schoon op. Dus er was voor iedereen een paaspresentje.

 Deze workshop vonden de kinderen wel heel spannend. Er kon lekker gekliederd worden met het glaceer, hagelslag, smarties en andere zoet strooisel. Bij het zien van al die kleuren zijn de kinderen spontaan aan de gang gegaan.  




Vol aandacht, hopend zonder morsen, een grote lepel donker blauwe glazuur
aante brengen op het broodhaandje.





                                  Deze mama was wel hel erg trots op de creatie van haar kind.
                      Daar moest dan ook een foto van worden gemaakt, voor het nageslacht.
                                         Dat hebben we natuurlijk met liefde gedaan.
 Vraag me af, "zou dit broodje nog genuttigd zijn of zou het in de afvalemmer terecht zijn gekomen? ".
                                       Hoe dan ook, het is en blijft een trotse mama.

Deze stoere binken toonden vol trots hun broodhaantjes. die ondeugende blikken zouden welkda veranderen in kotskoppies. Zij hadden hun broodhaantjes met heel veel strooisel bekleed en kregen bij het eten ervan ietwat groene toetjes. Kan ik me heel goed voorstellen, grote ogen en kleine maagjes. Ach, zo zijn kinderen, dat hoort er allemaal bij.

Bij het zien van deze broodhaandjes, raakte mijn maag ook een beetje van streek.
Moest er niet aan denken hier een stevige hap van te moeten nemen,
hoewel me dat wel spontaan werd aangeboden.
Heel diplomatisch zei ik "nee hoor lieverd,
die hebt jij gemaakt dus neem maar lekker mee naar huis".
Daar kwam ik ter nauwer nood onderuit. Phuw, wat een geluk. 


Onze Lenie kreeg 's-middags bezoek van haar kleindochter. Even gezellig een knuffel halen bij oma en als klap op de vuurpijl ook nog een lekkere stevige maar liefdevolle kus. Dat was dan ook een mooie afsluiting van de dag. Liefde, geborenheid en warmte, dat is wat we willen uitstralen.







vrijdag 15 april 2011

Paasfeest Senioren 8 april 2011

Dit jaar hebben we voor het eerst Paasfeest voor senioren georganiseerd. Er zijn veel activiteiten voor verschillende doelgroepen met de nadruk op jongeren, en vinden dat senioren er in de huidige maatschappij erg bij inschieten. Dus willen wij ons ook meer aandacht besteden aan deze vergeten doelgroep.


Het Paasfeest
Het was een hectische periode om 40 senioren van een leuke dag te voorzien. Je kent het wel, plannen, inkopen, hapjes maken, workshops voorbereiden en dan nog de dag zelf. De jongeste senior was 67 en de oudste 94, dus eigenlijk van senior tot hoogbejaard.

’s-Morgens al super vroeg op. “Ach, wat is vroeg, dat is best relatief”, aldus vrijwilliger Leo. Dat kan best zijn maar 07.00 vind ik best vroeg om op de markt broodjes en koekjes te halen.  Enfin, wel of niet vroeg, that’s the question. Voor deze discussie was geen tijd, de handen moesten wapperen en in binnen een uur hadden we de zaal op orde en kon er koffie en thee worden gezet voor de eerste gasten.

Onze senioren kwamen uit Kralingen-West, nl.
  • Weteringflat
  • ’t Kopje
  • Terpstraflat
  • Koninginnetoren
  • Hoppesteijn
  • Wollefoppenstraat en
  • Gerdesiaweg
Rond 9.30 uur arriveerden de eerste ouwetjes, met respect. De één stevig op het been de ander met het looprekje of de scootmobiel. Gelijk vrolijk lachend een plaatsje zoeken of gekibbel, waar wordt er gezeten. Niet te dicht bij de deur met oog op de koude, terwijl de ander graag bij de deur wilde zitten omdat het al snel warm wordt met veel mensen. Ook wat scheve ogen naar andere bezoekers, daar ga ik niet naast zitten. Hoezoooooooooo, volwassen. Leuk om die discussies aan te horen en het stoeltje verwissel aan te zien. Onderling daarover best plezier gehad.

We hadden de zaal ingericht met twee lange tafels zodat we voldoende ruimte hadden om de senioren te begeleiden tijdens de workshops en niet te vergeten, het voorzien van hapjes en drankjes. We zijn begonnen met koffie of thee vergezeld van cake en slagroom. Hoewel het druk was met een gezellig geroezemoes, werd het aanzienlijk stiller bij het nuttigen van de cake. Sommige zijn ook net kids, eerst lekker de slagroom oppeuzelen om daarna gretig het lepeltje in de cake te zetten.

Paaselfjes


We hadden 50 zakjes klaargemaakt met alle benodigdheden voor het maken van een paaselfje. Zelfs de naalden waren voorzien van het draadje waarmee genaaid moest worden. Hoe gemakkelijk kun je het ze maken. Vol enthousiasme werd er door een groot aantal senioren begonnen met het gefaseerd in elkaar zetten van het elfje. Zelfs de mannen vonden het super leuk. Een van onze mannelijke senioren had, aldus zijn vrouw “nog nooit een naald in de handen gehad”. aar was niet veel van te merken want hij zette met plezier en vaste hand het elfje in elkaar. Zij vrouw blij verrast keek vol bewondering naar de ijver van haar man. Daar sprak liefde uit, een lust voor het oog.

Bijna alle senioren, enkele uitgezonderd, hebben een paaselfje gemaakt. Het was een gezellige drukte, men was druk in de weer met het ineen zetten van de elfjes. Hier en daar moesten we toch even bijstaan. De draaitjes uit de naalden, die moesten er natuurlijk weer in. Dat mocht de jongere generatie even oplossen, de een met goede ogen en anderen met een optisch hulpmiddel. Dus hoe jong is jong. Het uiteindelijke resultaat mocht er zijn. Het was heel verrassend, alle elfjes bleken toch net iets anders te zijn. Vol trots werden de elfjes getoond. Super leuk.

Een kleine grapje?
Tijdens het maken van de paaselfjes heeft Elizabeth nog een leuke grap uitgehaald. Zij vertelde aan de senioren dat de paaselfjes, die zij aan het maken waren, zouden worden geschonken aan een bejaardenhuis voor de eenzame ouderen. Daar werd positief op gereageerd, onze senioren gunde dat die ouderen wel. Nadat iedereen het elfje klaar had, rees er de vraag wanneer zij de elfjes moesten inleveren. Elizabeth lag in een deuk en wij ook, we dachten dat onze senioren het spel meespeelden, maar zij hadden het heel serieus genomen. Elizabeth ontzenuwde het verhaal en gaf aan dat het een grapje was. Je had die smoeltjes moeten zijn, hier en daar slaakte men een zucht van verlichting. Dat was nog eens een geslaagde grap.

Lunch
Tijdens de lunch was een drukte van jewelste. Thee en koffie schenken. De broodjes waren   ’s-morgens al gesmeerd nu alleen nog de broodjes van kaas voorzien en uitdelen maar. We hebben bewust gekozen om het persoonlijk te overhandigen, zodat iedereen ook een broodje kreeg. Snel de friteuses aan om de 50 kroketten te bakken voor de tweede ronde. In etappes werden de broodjes kroket uitgedeeld. Grote hongerige ogen keken ons aan, om bang van te worden. Hier en daar hoorden we geluiden als “het is gratis, dus lekker eten hoor”. De broodjes kroket gingen als warme broodjes over de toonbank. Prima toch, er bleef niets over de kroketten waren schoon op.

Paasstukjes
Elizabeth had heel veel materiaal bijeen vergaard om de senioren keuze te geven bij het maken van de paasstukjes. Eerst kreeg iedereen een schaaltje met daarop oase, waarna Elizabeth met het mos langsging om dat over de oase heen te draperen. Er was een hoek ingericht met paasdecoratie, waar de mensen in kleine groepjes wat materiaal konden pakken voor het maken van hun stukje. Dat liep even iets anders, er was een grote run op het  materiaal en in minder dan 5 minuten was de hele hoek leeg. Schoon op. We moesten hier en daar heel diplomatisch wat materiaal weg halen zodat anderen ook decoratie voor het paasstukje kregen. Iedereen was tevreden met het gemaakte paasstukje, dat mochten ze natuurlijk mee naar huis nemen.

Borreluurtje
Doordat de paasstukjes al snel waren gemaakt zijn we al snel begonnen met het borreluurtje.
De glaasjes advocaat met slagroom namen gretig aftrek. Ik wist dat senioren wel in waren voor een advocaatje, maar dit was bijna lopende band werk. De ene fles na de andere werd opengetrokken, ze lusten er wel pap van. We zagen hoe de leuke kleine glaasjes met gele inhoud en een wit toefje ter hand werd genomen en de inhoud lekker werd verorberd. Stelde mezelf toch stiekem de vraag, “Zijn dit kleine alcoholicotjes in de dop”?  Onzin natuurlijk, de advocaat glaasjes waren klein en de inhoud daarvan minimaal. Er werd heerlijk gepimpeld, ook de wijn en port vloeide rijkelijk. We hadden tijdens het borreluurtje ook lekkere hapjes en daar werd erg van genoten.

Dit stukje zou de indruk kunnen wekken dat we de senioren onder invloed hebben gebracht maar niets is minder waar. De maagjes waren goed gelijnd door de lunch en de hapjes, waardoor men best iets kon verdragen. Iedereen stond aan het eind van de middag nog stevig op de benen, wel enigszins happy, maar stevig op de benen.

Afscheidspresentje
Elizabeth en ik hadden bedacht om de ouderen een afscheidspresentje te geven. We ontwierpen een doosje met daarop een paaskuikentje met de tekst “vrolijk paasfeest”, gevuld met lekkere paaseitjes. Een van de senioren, zelf een vrijwilligster, nam het initiatief om alle aanwezige om een applaus voor ons te vragen, waar direct op werd gereageerd. Het was oorverdovend en roerend. Super leuk dat deze dame dit initieerde, we werden er verlegen van. Afscheid nemen was onvermijdelijk, aan alles komt een eind. We werden zowat dood geknuffeld, heel veel senioren hebben ons persoonlijk bedankt voor de gezellige dag. Dat deed ons goed, heel fijn dat ons initiatief werd gewaardeerd. Het is zeker voor herhaling vatbaar.

Vrijwilligers
Zonder onze vrijwilligers hadden we een dag als deze niet kunnen organiseren. We zijn dan ook super blij dat we een leuk team hadden wat goed op elkaar aansloot. We hebben heel fijn samengewerkt en een zware maar leuke dag gehad. Bedankt allemaal voor de leuke dag.

Anneke                                                           Karin en Christien

Leo                                         Elizabeth en Diana



Foto's Paasfeest