Vrijdag 2 december 2011
Voor deze activiteit hadden zich 15 senioren ingeschreven, waarvan 11 vrouwen en vier mannen. Voor 5 senioren hebben we de wijkbus ingeschakeld om hen thuis op te halen. Zij waren lid van de wijkbus dus waren de kosten beperkt. Rond half een kwamen de eerste bezoekers. Het is dan leuk om te zien dat zij dan in eerste instantie bij bewoners gaan zitten die zij kennen. Hier hadden de kids een stokje voor gestoken, zij hadden naamkaartjes gemaakt en die waren (in opdracht) zo neer gezet dat de senioren op een ongedwongen manier kennis gingen maken met nieuwe wijkbewoners. Super slim. Dat bleek helemaal geen punt te zijn, want de ruimte was gezellig en intiem, iedereen kom elkaar horen en zien.
We begonnen met koffie/thee en een lekker stuk, op de kachel verwarmde, amandelstaaf. Er waren dan ook opmerkingen als “lekker ouderwets” en “zo verwarm je een amandelstaaf”. Men was het er unaniem over eens dat de ouderwetse kachel toch wel erg gemist werd, de centrale verwarming is toch ongezellig. Enfin, de veranderende tijd werd onder de loep genomen, dat was voor ons een inkoppertje. Elizabeth en ik gaven aan dat onze Kraaltjes deze middag hadden georganiseerd, jonge kinderen die erg bezig waren met de wijk en bovenal met het lot van senioren. Met verbazing keken zij van Elizabeth naar mij en weer terug. Wat dat werkelijk waar? Er was nog hoop!!!!
Elizabeth had geen zin in eindeloze discussies “kom op, aan de gang, we gaan iets leuks maken”. Zo gezegd, zo gedaan. De mand met glazen en papier werd voor de dag gehaald, de voorbeelden werden belicht en we gingen aan de slag. Er werd papier gescheur, in grote en kleine stukjes. Dit tot groot ongenoegen van Mevr. B. vroeg of we geen schaar hadden. Nee, in dit geval moet er gescheurd worden, dus leef u uit. Nadat er tot hartenlust was gescheurd werd de kwast ter hand genomen en voila, het begon vorm te krijgen. Er ontstond een vrolijk gekakel, er werd geplakt en men hielp elkaar.
Het was een heerlijke rumoerige maar gemoedelijke sfeer. Rond half drie hebben we de borrelnootjes, kaas, gehaktballetjes, advocaat, wijn en port uit de kast getrokken. De dames werden al giechelig bij de gedachte aan advocaat met slagroom. Bij het eerste glaasje schoot ik een beetje uit en kreeg de volgende reactie; “geeft niets hoor lieverd, ik lust er wel pap van, dus geef die maar aan mij”. Goh, laat ik dat nou helemaal geen probleem vinden. Je kunt krijgen wat je hebben wilt, dus een flinke dot slagroom erop en vooruit met de geit. Bijna kwijlend nam zij het glaasje ter hand en pakte gretig het lepeltje, welke zij onderdompelde in het glaasje, om een grote klodder advocaat, terwijl haar tong al verlangend uit de mond hing, met een Goddelijk hummmm naar binnen te werken. Ik gebruik zelf geen alcohol, maar kreeg naar aanleiding van dit tafereel toch bijna de neiging om ook een advocaatje te nemen. De advocaatjes vonden gretig aftrek alsook de rose en port. Het werd nog gezelliger en vrijer wat bijdroeg aan de sfeer. Er werd heerlijk genipt en gezellig geplakt. Hoewel er een aantal dames dezelfde kleurtjes hadden uitgekozen waren de resultaten verbluffend anders.
De senioren vonden het heel leuk om creatief bezig te zijn en waren blij verrast met het door heb gecreëerde glaasje, zeker nadat wij de waxinelichtjes hadden aangestoken. Dat is toch een magisch moment, dan zie je het resultaat pas goed.
