Nadat we het kerstfeest achter de rug hadden en de guirlandes van de Goudse Rijweg al giechelend werden verwijderd, kwamen de ideeën voor een paasfeest al opborrelen.
Jeetje, we zijn er wel vroeg bij, riep Janneke, terwijl de twee heren van helpende handen al handenwrijvend naar koffie snakten. Nu zou je denken dat helpende handen ook helpen, maar de koude en regen was hen te veel, doch wij krachtige dames en onze nijvere Wijnand met een D, pootten hard aan en de guirlandes waren in minder dan geen tijd opgeruimd.
Intussen kakelend, zoals dat vrouwen gewoon is, mijmerden we over de ideeën voor het komende paasfeest. We hadden nog al wat in petto. Paasfeest here we come.
De voorbereidingen
Zoals gezegd zijn we al vroeg met de voorbereidingen begonnen. We konden haast niet wachten om onze ideeën verder uit te werken, want we wilden nou eenmaal graag dat alles goed geregeld is en niets aan het toeval overlaten. Zijn we allemaal een beetje perfectionistisch ingesteld? Zeker wel. Maar één van ons is wel erg perfectionistisch! Wie? Nou vooruit, ik ga met de billen bloot. Wie? Ikkes, de grote opper regelaar.
De ideeën stroomden over en weer, we werden er opgewonden van. Maar uiteindelijk vulden we elkaar, zoals altijd, heel goed aan. Toen kwam het moment om keuzes te gaan maken, er structuur in te brengen, dat is natuurlijk een ander verhaal. Toch waren we het al snel met elkaar eens en werden er afspraken gemaakt m.b.t. tot de uitvoering.
Terwijl ik dit zo schrijf, besef ik me, dat we het toch enorm getroffen hebben als groep.
7 betrokken, bewogen en bevlogen bewoners met één doel, de buurt verenigen. Samen wonen, samen leven in een gezellige, veilige en kindvriendelijke wijk. We hebben allemaal een andere achtergrond en zijn zó verschillend dat het past als een zwerende vinger. Een groep mensen die elkaar aanvullen en graag dienstbaar zijn aan de wijk en de mensen die er leven. In het bijzonder om de leefbaarheid en de sociale cohesie te bevorderen. Daarvoor halen we alles uit de kast.
Ja zeg, genoeg gemijmerd, even terug naar af. We wilden in ieder geval activiteiten voor 4 doelgroepen, de kinderen, ouders, de winkeliers en niet te vergeten de senioren.
- Voor de kinderen: paasmandjes maken, eieren schilderen, broodhaantjes glaceren en zo nog een aantal activiteiten.
- Een heerlijke koffietafel met lekkernijen voor de ouders en senioren.
- Daarnaast vonden we het belangrijk dat de senioren extra in het zonnetje werden gezet. Hebben we gerealiseerd door de kinderen een extra paasmandje met een geschilderd ei te laten maken, daar chocolade eitjes en een kuiken aan toe te voegen, die zij ook aan de senioren gingen uitdelen.
Dit alles werd aangekondigd via de verspreiding van posters en een stukje in de lokale krant, de Ster.
Ook wilden we de winkeliers bij het paasfeest betrekken, dit omdat we een paaspuzzel uit wilden zetten en de kinderen de letters in de etalage’s moesten gaan zoeken.
Dat was een enorme uitdaging, vooral omdat in onze wijk de branchering is gericht op allochtonen. Afin, winkel in, winkel uit, en maar lobbyen bij de winkeliers.
Het was best moeilijk om onze medemens met een moslim achtergrond, ervan te overtuigen dat het zinvol was om versierde paasetalage’s te hebben.
Velen gingen overstag, zeker toen het woord gratis werd genoemd. Ja, gratis een versierde etalage, weliswaar in paassteil, dat is niet slecht. Het woord gratis werd door vele winkeliers in het gesprek enige malen herhaald, alsof zij zichzelf ervan wilden vergewissen, met één hand op de portemonnee, dat er echt geen euro bijgedragen hoefden te worden. We hebben uiteindelijk 20 winkeliers, van de Vlietlaan, Goudse Rijweg en Weteringstraat ervan weten te overtuigen hun etalage te laten versieren en een poster op te hangen. Maar, goed we hadden het voor elkaar.
Als bezetenen gingen we aan de gang. Paastakken en paasdecoratie inslaan, van winkel naar winkel omdat we nogal een vracht paaseieren en aanverwanten nodig hadden. We werden er inhalig van, het aantal paaseieren zweelden aan en aan. Van grote paaseieren tot zeer kleine. Dat zou nog een behoorlijk werkje worden. Ik moest er niet aan denken om al die kleine eitjes en paashaasjes in de paastakken te hangen. Maar ik zag de bui al hangen. Wedden dat mij al die kleine eitjes en nijntjes in de maag worden gesplitst. Waarschijnlijk is het met mijn geduld ook niet zo grandioos gesteld. En alsof ik het over mezelf had afgeroepen, was dat ook het geval. Gaby en ik, de uitverkorenen om met de kleine eitjes aan de gang te gaan.
 |
| De 2 oudsten onder ons. Elizabeth en Janneke |
Ruim twee weken voor de Pasen zijn we met de hele groep aan de etalage’s van de winkeliers begonnen. We hadden natuurlijk zo onze favorieten en daar zijn we dan ook begonnen. Onze sultan, de enige man in de groep, zette ons in 3 teams aan het werk. Hij hield wel een oogje in het zeil, door vanaf de straatkant aanwijzingen te geven, en o wee als we die niet opvolgden. Je begrijpt natuurlijk wel dat dit een grapje is. Zeg nou zelf, eén man die 6 vrouwen moet leiden, of moet ik zeggen lijden, dat is onbegonnen werk. Arme Wijnand. Uiteindelijk hebben we in slechts 1 dag alle etalage’s versierd, waren afgeknoedeld maar ook bijzonder trots op onszelf. We hadden het toch maar mooi voor elkaar.
Paashaaspakken
 |
| Lenie en Diana als paashaas |
Het Opzoomer probleempje
Alle aanvragen zijn persoonlijk afgegeven bij het Opzoomerkantoor aan de Schiedamsedijk.
Bij navraag, op maandag voor de Pasen, bleken de bonnen van de Goudse Rijweg en Vlietlaan niet gehonoreerd te kunnen worden, omdat het allemaal winkeliers betrof. Hoewel deze constructie met de Kerst wel kon of mocht, was dat nu niet het geval. Hals over kop nieuwe formulieren gehaald bij de BVK en bewoners bereid gevonden om te tekenen, hoewel niemand echt betrokken wilde zijn bij de organisatie of uitvoer van het paasfeest. In hetzelfde gesprek werd duidelijk dat de bonnen van de Weteringstraat en Wollefoppenstraat zoek waren en de betreffende dame, die de bonnen had aangenomen, was niet aanwezig. Dinsdag voor het paasfeest zijn Lenie en ik naar het Opzoomerkantoor gegaan, daar werd alles netjes verholpen en kregen we de bonnen voor de taarten netjes mee. Hier was een slapeloze nacht aan vooraf gegaan. Jeetje, Mina wat een gestress en geren om het allemaal toch nog voor elkaar te krijgen. Uiteindelijk kunnen we het opzoomer budget goed gebruiken of eigenlijk moet ik zeggen, dat dit essentieel is om het feest te doen slagen.
De Broodhaantjes van Klootwijk
Hadden we het opzoomer euvel opgelost, bleken we voor nog een verrassing te komen staan.
Mocht ik denken dat alles goed geregeld was, was dat niet het geval. Het liep toch net even anders als ik had gedacht. Het was alsof de duivel er mee speelde, de broodhaantjes waren bij thuiskomst bijna allemaal gebroken. Daar gaat de activiteit “broodhaantjes glaceren”. We konden de bakkerij niet meer bereiken, zij waren inmiddels gesloten. Wat te doen, de volgende dag was het paasfeest. Wat een vervelende situatie. De enige oplossing was om de volgende ochtendvroeg bij opening de broodhaantjes terug te brengen, maar dan. We kwamen op het idee om zaterdagochtend na het terugbrengen van de broodhaantjes op de markt snel nog een oplossing te zoeken. Zo gezegd, zo gedaan. Gelukkig waren de mensen van bakkerij “t Stoepje er al en konden we toch nog broodhaantjes op de kop tikken. Dat was een pak van mijn hart.
Het paasfeest
Het feest ging om 10.00 uur beginnen, maar wij waren om 7.30 uur al aan het opbouwen. Vroeg? Wel nee, we lagen toch de hele nacht al wakker. Opwinding en angst om te verslapen.
Het was toch wel enorm fijn dat we van het WBR het info-punt op de Vlietlaan mochten gebruiken om onze spullen in op te slaan en in geval van regen we met de kinderen binnen de activiteiten te kunnen voortzetten, dat was nog eens meedenken.
De 4 opzoomertaarten kwamen zeer van pas, zij gingen als warme broodjes over de tafel. De taarten waren in lekkere grote stukken gesneden, we hadden taart voor 100 personen. Er werd gretig gegeten en gedronken en de kinderen waren druk met het maken van paasmandjes en het schilderen van de eieren. We hadden het er maar druk mee. In een mum van tijd waren er zoveel kinderen dat we even het overzicht kwijtraakten. Het was alsof de rattenvanger van Hamelen alle kinderen tegelijk kwam afleveren.
We kwamen handen te kort en mijn hulp haasjes, te zien op de foto, kwamen in actie om de mandjes in elkaar te zetten, zodat de eerste golf kinderen wat sneller aan de slag konden.
Uiteindelijk hebben we de kinderen in
groepjes ingedeeld, om weer een beetje structuur te verkrijgen. De rest van de dag was het niet veel minder druk geworden. We kwamen aan het eind van de dag tot de conclusie dat er ruim 110 kinderen aan de activiteiten hadden deelgenomen. Allemachtig, dat waren er wel erg veel en dat allemaal zonder problemen, geen vuiltje aan de lucht. De kinderen hebben zich allemaal netjes gedragen, met hier en daar een heel kleine uitzondering, maar dat werd snel in de kiem gesmoord.
Terwijl de kinderen lekker aan het fröbelen waren, gingen de ouders, onder het genot van een kopje koffie met versnapering, het gesprek met elkaar aan. Het was een heerlijke drukte. Een zoemende bijenkorf, waar iedereen zijn eigen plekje had en elkaar niet in de weg zat of stond. Wat een geluk dat het zo’n stralende dag was en de regen uitbleef. Hoewel wij paashazen best een verkwikkend buitje hadden kunnen gebruiken.
De senioren waren erg te spreken over het feit dat de kids voor hen een paasmandje met versnapering hadden gemaakt. Zo zie je maar hoe belangrijk het is voor kinderen om te delen en voor senioren om te (leren) ontvangen. Een aantal senioren was tot tranen geroerd, al die aandacht werd hen soms te veel. Spreekt daar eenzaamheid uit?
In de vroege middag waren alle paasmandjes voor de senioren op, maar geen man overboord, daar waren we op voorbereid. We hadden ook nog 50 doosjes gemaakt welke waren gevuld met chocolade paaseitjes. Ook stonden er op de tafels 40 paashaasjes in uiteenlopende kleuren, gemaakt van washandjes, gesitueerd op een appel. Dus er was voor iedereen een paascadeautje.
Ook de meewerkende winkeliers werden niet vergeten. Onze twee oudsten hebben de winkeliers ’s-morgens bediend van koffie met gebak, terwijl zij in de middag een lekker drankje en hapje kregen aangeboden.
Aan het eind van de dag kregen zij ook nog een doosje met chocolade paaseitjes, nou als je dat geen verwennen noemt. En dat nog wel gratis. Grapje.
De winkeliers waren erg te spreken over het feest en de bijbehorende activiteiten, zoals de paasetalage’s met verstopte letters. Zij zijn een volgende keer zeker weer van de partij.
Zo willen wij bewerkstelligen dat uiteindelijk alle winkeliers mee gaan werken aan de acties voor de buurt. Ad Schraven, de fietsenmaker heeft zelfs gesponsord in de vorm van fietsaccessoires voor de kinderen. Helemaal Top. De winkeliers zijn ook belangrijk voor de buurt, wellicht wordt dat wel eens over het hoofd gezien. Ook zij vormen een bindende factor, zij trekken zeker de allochtone medemens over de streep om deel te nemen aan buurtacties.
Afin, wij zijn blij dat de winkeliers zich betrokken gaan voelen.
Ook de lokale politiek was massaal van de partij. Wellicht omdat wij hen persoonlijk hadden uitgenodigd tijdens de Gast van de Raad. Ook zij hebben erg genoten van de dag en de mogelijkheid om bewoners uit de wijk, in ontspannen sfeer, te kunnen ontmoeten. Dus ook daar waren we even een bindende factor. Bewoners konden zonder omhaal de lokale politiek aanspreken en hoewel dat soms een serieus karakter had, was het toch een uitermate gezellige boel. Bij de (paas)konijnen af.
Ik denk dat ik namens alle teamleden mag zeggen dat wij zowel de Deelgemeente, OpzoomerMee, als het WBR zeer erkentelijk zijn voor hun bijdragen aan onze activiteiten. Mede door hen was onze paasactie een enorm succes, waar vele bewoners, kinderen en winkeliers van hebben kunnen genieten. Wij benutten ook in de toekomst graag de financiële als fysieke middelen die zij ons te bieden hebben om onze activiteiten in de wijk te kunnen ontwikkelen en uit te voeren.
Hoewel wij aan het eind van de dag niet meer op onze benen konden staan, en dat was niet van de drank, hebben we een waanzinnig fijne dag gehad en zien uit naar onze volgende activiteit.
