Schuitje varen, theetje drinken, varen we naar ........

Woensdag 18 juli 2018



Afgelopen woensdag zijn we met 45 senioren, uit Kralingen/Crooswijk, een dagje uit geweest. We hadden een luxe (rolstoel)bus met chauffeur ingehuurd  zodat onze 2 rolstoelgasten ook mee konden naar Leerdam. Het was al snel gezellig in de bus en er heerste een opgewonden sfeer, hoewel onze gasten al wisten waar de reis naar toe zou gaan, was het toch spannend hoe de dag zich zal ontwikkelen.

In de bus

Nadat alle rollatoren waren ingelaten, iedereen veilig was gezeteld en de bus ging rijden heette Elizabeth (onze voorzitter) iedereen van harte en wenste iedereen een fijne dag, dat werd goed ontvangen. Michiel zat naast de chauffeur op de bijrijder stoel, zij hadden een klik want al snel praten zij samen honderd uit. Het was niet druk op de weg waardoor de chauffeur bij landelijk is gaan rijden, zodat we het mooie landschap konden bewonderen. Ware het niet dat we op een smalle dijk reden wat nogal wat hilariteit veroorzaakte als er een tegenligger aan kwam. De chauffeur was een echte kunstenaar, zonder enkele moeite laveerde hij langs de auto’s en bleek ook nog een ongekend gevoel voor humor te bezitten. Op een leuke ongedwongen manier, deelde hij zijn kennis van het Linge gebied via grapjes en anekdotes en daar werd met rijkelijk om gelachen. Het was zo gezellig in de bus, dat we er nauwelijks erg in hadden dat al op de plaats van bestemming waren gearriveerd.

 

 

 

 

Aankomst in Leerdam
De chauffeur kon boven aan de dijk parkeren zodat we alleen een holletje af moesten naar het Restaurant. Gelukkig was er hulp genoeg om de senioren met een rollator te helpen, want hen alleen van het holletje af laten gaan is ook zo iets. Dan krijg je van die slapstick taferelen en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling. Moet eerlijk bekennen dat alleen al bij de gedachte (ik ben een beelddenker) ik toch wel een beetje moest lachen. gemeen hé!

 

Bij restaurant de Beren was het terras voor ons  gereserveerd zodat we lekker in het zonnetje konden genieten van de koffie met gebak. Het was best even aanpoten voor het personeel van de Beren, maar iedereen genoot zienderogen van hun lekkere versnapering bij de koffie.

 

 

 

 

 

De Kroon van de Linge

Hoewel we de Parel van de Linge hadden geboekt, bleek deze in onderhoud en moesten we genoegen nemen met de kleinere Kroon van de Linge. Maar dat mocht de pret niet drukken, het was prachtig weer en iedereen was goed gemutst. Een half uur na het afmeren stond de lunch klaar, het was een lust voor het oog, de neus werd geprikkeld en het water liep ons in de mond. Heel gestructureerd mochten we tafel voor tafel een keuze maken uit de opgediende lekkernijen. Nou ja, een keuze was voor sommige moeilijk en werd er van vele gerechten een beetje opgeschept, waardoor vele borden rijkelijk gevuld waren. Maar van grote ogen was uiteraard geen sprake. Er werd naar hartenlust gesmuld van al dat lekkers, na het vrijgeven van het buffet maakte menigeen dankbaar gebruik van een tweede ronde. Het was fijn om te zien dat er maar weinig in de kiepelton verdween.

 

 

 

 

 

Na de lunch ging men aan de wandel op de boot, doordat het prachtig weer was zaten veel mensen op het achterdek en bovendek in de zon te genieten van het uitzicht over de Linge. Tevens werd er lekker ingenomen, er verdween menig drankje onder de neus, die van sommige ook nog rood werd van genot. Rudolf het rood geneusde rendier was er niets bij. Maar goed, lekker genieten was het motto, wat door velen ook zeker letterlijk werd genomen en daar doen we het uiteindelijk voor. Dat iedereen op zijn eigen manier kan genieten en er zo nieuwe vriendschappen ontstaan.

 

 

 

 

 

 

 Na 3 uur varen werd er in Leerdam weer aangemeerd, onze vrijwilligers hielpen de mensen weer naar en in de bus, die al geduldig op ons stond te wachten. We moesten weer naar het Rotterdamse en vele vonden dat wel jammer, hoewel men vredig maar voldaan weer in de bus plaatsnam. De chauffeur nam weer de landelijke route richting Rotterdam. Onze senioren vonden dat geweldig, de bus leek bijna door de machtige mooie natuur te glijden, waardoor we konden genieten van de pittoreske dorpjes met hun prachtige kerken, monumentale boerderijen en huizen. We kwamen ogen te kort terwijl de airco, heerlijk koel,  op de achtergrond ruiste. De tijd ging snel, maar dat is een gegeven als je geniet, en voor we het wisten waren we in het drukke Rotjeknor beland. De bus werd geparkeerd en Elizabeth en ik deden onze gaste uitgeleide terwijl we werden overladen met dikke pakkerds en bedankjes. Het was weer een geslaagde dag, iedereen heeft genoten en daar doen we het uiteindelijk voor.

Mede mogelijk gemaakt door Sint Laurens Fonds