Vrijdag 15 juni 2012
Elizabeth Tony en ik hebben een leuke workshop georganiseerd voor de senioren van de Nieuwe Plantage gezamenlijk met senioren uit de wijk. Samen alle voorbereidingen getroffen om het tijdens de middag allemaal gladjes te laten verlopen. Hoe goed je de dingen ook hebt gepland, het loopt altijd anders.
Het was een te gekke middag. Er waren ongeveer 35 personen die deelnamen aan de workshop. Ook super veel bewoners van Aafje, waar Joke enorm haar best voor had gedaan. Het was dus best aanpoten.
Alle tafels waren voorzien van plastic kleden om te voorkomen dat alles onder de verf kwam te zitten. Nou, dat was een illusie. Alle handen zaten in minder dat een 10 minuten onder de verf. Maar daar hadden we natuurlijk rekening mee gehouden. We hadden doekjes en handdoeken bij ons om dat euvel te verhelpen. En of we die nodig hadden.
Iedereen was heel enthousiast en men kon haast niet wachten om te beginnen. Zou je zeggen dat naarmate je ouder wordt je ook veel meer geduld ontwikkeld. Daar was hier helemaal geen sprake van. Men ging enthousiast aan de gang, op diegene na die wat hulp nodig hadden. We kwamen handen te kort. Dat was zeker het geval voor Elizabeth en Tony.
Ik had een groepje van 5 bewoners die glazenpotten gingen oppimpen. Onderwijl moest ik ook foto's maken van de ontwikkelingen, dat viel niet altijd mee. Het was om te beginnen een gezellige chaos, die naarmate de workshop zich ontwikkelde, ontsproot tot een gekkenhuis. Elizabeth liep zich een rotje. Zij had namelijk een grote groep mensen te begeleiden en liet zich niet gek maken. Alles op zijn tijd. Geduld is een schone zaak.
Elizabeth Tony en ik hebben een leuke workshop georganiseerd voor de senioren van de Nieuwe Plantage gezamenlijk met senioren uit de wijk. Samen alle voorbereidingen getroffen om het tijdens de middag allemaal gladjes te laten verlopen. Hoe goed je de dingen ook hebt gepland, het loopt altijd anders.
Het was een te gekke middag. Er waren ongeveer 35 personen die deelnamen aan de workshop. Ook super veel bewoners van Aafje, waar Joke enorm haar best voor had gedaan. Het was dus best aanpoten.
Alle tafels waren voorzien van plastic kleden om te voorkomen dat alles onder de verf kwam te zitten. Nou, dat was een illusie. Alle handen zaten in minder dat een 10 minuten onder de verf. Maar daar hadden we natuurlijk rekening mee gehouden. We hadden doekjes en handdoeken bij ons om dat euvel te verhelpen. En of we die nodig hadden.
Iedereen was heel enthousiast en men kon haast niet wachten om te beginnen. Zou je zeggen dat naarmate je ouder wordt je ook veel meer geduld ontwikkeld. Daar was hier helemaal geen sprake van. Men ging enthousiast aan de gang, op diegene na die wat hulp nodig hadden. We kwamen handen te kort. Dat was zeker het geval voor Elizabeth en Tony.
Ik had een groepje van 5 bewoners die glazenpotten gingen oppimpen. Onderwijl moest ik ook foto's maken van de ontwikkelingen, dat viel niet altijd mee. Het was om te beginnen een gezellige chaos, die naarmate de workshop zich ontwikkelde, ontsproot tot een gekkenhuis. Elizabeth liep zich een rotje. Zij had namelijk een grote groep mensen te begeleiden en liet zich niet gek maken. Alles op zijn tijd. Geduld is een schone zaak.
Deze twee dames waren erg ondeugend, dat zou je niet zeggen als je de foto ziet,
omdat zij zo geconcentreerd bezig zijn. Zij wisten hun medebewoners te vertellen
dat zij de kleindochters waren van Rembrandt.
a. was dat te zien aan hun sublieme werk en
b. aan hun volumineus Rembrandt figuur.
Zij hadden er veel schik in om te grappen en te grollen.
Het is ons dan ook een raadsel dat de dames het droog hebben gehouden.
Wat een donderstenen.
 |
| Deze dames zijn moeder en dochter. Het doet ons altijd deugd dat er familieleden mee komen om deel te nemen aan de workshop en tegelijk hun geliefden helpen. Over liefde gesproken. Dit is naar mijn mening een duidelijke getuigenis van liefde. |
 |
| Zie hier een voorbeeld van doorzettingsvermogen. Je zult maar ernstig reumatisch zijn en toch een sieradendoosje maken zonder enige vorm van hulp te aanvaarden. Hier kan menigeen een voorbeeld aan nemen. |
Twee dikke negentigers aan het werk met een tikkie perfectionistische inslag.
Zij zijn altijd van de partij als er iets leuks te doen is.
Zij zijn altijd van de partij als er iets leuks te doen is.
 |
| Joke's (activiteitenbegeleidster Aafje) wordt ingeroepen om even het kant op het doosje vast te zetten. |
 |
| Ja, het kan ook anders. Gewoon lekker je eigen gang gaan en je niet gek laten maken door anderen. |
De resultaten van bewoners Aafje "de Nieuwe Plantage".
De resultaten van moeder en dochter mogen er zeker zijn.
 |
| Het is bijna niet te geloven. Maar deze markante dame van dik in de negentig is ook nog vrijwilliger bij Aafje waar zij ook woonachtig is. Zij verzorgd dagelijks zowel 's-morgens en 's-avonds voor haar medebewoners de koffie en thee en helpt mee tijdens alle activiteiten die binnen Aafje worden georganiseerd. Daar kan menige jongeling nog een puntje aan zuigen. |
 |
| Deze (nagenoeg) blinde bewoonster had het erg naar haar zin en heeft met behulp van Tony een leuk sieradendoosje gemaakt. Dat vind ik helemaal geweldig. |
Wijkbewoners en hun resultaten.
 |
| Een leuke voorraadpot met een speldenkussen. Gemaakt door Mevrouw Schouten. |
De heren kijken toe hoe de vrouwen aan het freubelen zijn.
Geef ze eens ongelijk.
Conclusie:
Het was een super leuke middag. Het was eigenlijk gekkenwerk, maar ook heel bevredigend.
Alle bewoners vonden het erg leuk dat er voor hen weer een creatieve middag was georganiseerd en super trots op het door hen gemaakte sieradendoosje. Daar doen we het uiteindelijk voor.
Het is fijn om iets voor anderen te kunnen doen en om door middel van een workshop mensen van buitenaf in contact te brengen met de bewoners van "de Nieuwe Plantage". Het was weer een geslaagde middag en wat ons betreft zeker voor herhaling vatbaar.
